Athchló

Abhaile Faoi Dheoidh

Aistritheoir: Máirtín Ó Corrbhuí

Bunteanga: Béarla

Bunteideal: Homeward once more

Ba gheal í an ghrian go hard insa spéir

Gan oiread is scamall i nglinnte an aeir;

Agus fear ina sheasamh ar chaladh i gcéin,

Ba uasal é a chló is ba mhaorga a mhéin.

Gean gáire ar a bhéal ach an deoir faoina shúil,

“Ag filleadh chun éaga mé,” a deir sé go ciúin –

“Ach éagfad in Éirinn, gan chásamh gan bhreo” –

Is béarfaidh an bád é abhaile faoi dheoidh.


Curfá

Abhaile faoi dheoidh, abhaile faoi dheoidh,

Tá an bád mór ag scoilteadh na dtonnta go beo;

Tá an deoraí ag filleadh i ndeireadh a ré,

Agus mairfidh go sona go dté sé i gcré.


Ar son Éireann a throid sé nuair ba léanmhar a cás,

Nó gur gabhadh ag Gaill é is daoradh chun báis;

Ach de dheasca na himpí a ghnaíodh thar a cheann,

Díbríodh go pras é thar sáile anonn.

Chaith scór fada blianta ina chime go fíor.

I bhfad óna bhean, óna chlann, óna thír.

Ach – ola ar a chroí ’nois – tá gach rud i dtreo,

Chun dul ar bord loinge abhaile faoi dheoidh.


Tá an bád mór ag treabhadh na mara aneas,

Tá deis ag an deoraí an t-aer úr a mheas;

“Go dtuga Dia slán sinn” – is é sin a ghuí

Gach lá is an t-árthach ag gearradh na slí.

Nó go ndruideann ar deireadh lena thír dhúchais féin,

Agus feiceann sé mullaigh na sléibhte i raon;

Tagann tocht ar a chroí is é ag féachaint ’na dtreo –

“A Éire, a ghrá, táim abhaile faoi dheoidh.”

[An nóta seo i ndiaidh ainm an aistritheora san iris inar céadfhoilsíodh é:] (Aistriúchán ar an seanbhailéad Homeward Once More)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *